Þeir gusa mest sem grynnst vaða

Laugardagur, 12. apríl 2008

Þórutjörn

Á heiðinni fyrir ofan Foss á Síðu er stöðuvatn. Vatnið sem bæjarlækurinn kemur úr. Bæjarlækurinn á Fossi verður seint talinn til stórfljóta, hálfgerð spræna. En hann gerir nú samt þennan stað að þeim stað sem hann er því fossinn minn, Foss á Síðu, er jú einmitt helsta kennileiti staðarins. Fallglaður árið um kring gleður hann hjarta sveitamannsins sem í heimahagann leitar eins oft og hann getur, jafnvel oftar. Eyvindur karpi nam land á milli Almannafljóts (Hverfisfljóts) og Geirlandsár og bjó á Fossi. Hann bjó ekki í Þorpinu, hann bjó á Fossi. Ég er ekki hissa á því , hefði sennilega gert hið sama.

Vatnið sem um ræðir er Þórutjörn. Sá sem hefur gefið henni nafn hefur verið hlédrægur maður því tjörnin er bara nokkuð stór, tæplega 20 hektarar, heldur stærra en t.d. Hæðargarðsvatn, sem er rúmir 16 ha. Vífilstaðavatn er 28 ha.
Þórutjörn heitir eftir vinnukonu á Fossi en hún gætti ekki að sér og fór á bak gráum hesti sem stóð við vatnið. Reyndist þar vera nykur, sem samstundis stökk með hana út í vatnið og lét hún þar lífið.

Þórutjörnin er full af fiski, urriða sem bítur vel á og er sprækur á stönginni. Margir veiðimann leggja leið sína upp í heiði á sumrin, sumir koma ár eftir ár en veiðileyfi eru seld á Fossi og verði stillt mjög í hóf. Rúmlega hálftíma ganga er upp að vatninu með fallegu útsýni yfir sveitina.