Sveitastrákar /málarar

Hér á árum áður í sveitinni, voru mjög margir sem unnu hjá Hagi hf. Þar unnu á bilinu 15-30 manns og stundum fleiri. Sumarstörfin voru fjölbreytt og skemmtileg, fátt var það sem Hagur gat ekki leyst með sínum eigin mannskap. Þó var það einn verkliðurinn sem helst var settur í hendur utansveitarmanna en það var málningin. Þar drógu sveitamenn línuna, niður á það plan var ekki farið.

Þegar vorið nálgaðist voru sveitastrákarnir með töglin og hagldirnar. Ekkert virtist laust í reipum og stelpurnar hreinlega kiknuðu í hnjánum þegar þessir þó frekar illa tilhöfðu sveitamenn sögðu brandarann sinn, enn einu sinni. Þetta var án fyrirhafnar, allt lék í lyndi.

Vorið kom með sinni dásemd allri, bíltúrarnir fram og til baka eftir Klaustursveginum virtust alltaf jafn spennandi, fjölbreytni virtist ekki þörf. Á böllunum í félagsheimilinu voru menn kóngarnir, alveg var sama hversu bjánagangurinn gekk langt, stelpurnar véku ekki frá okkur.

En þá hrönnuðust óveðursskýin upp. Fámennt var á rúntinum,  bílarnir reyndar jafn margir en ekki nema einn í hverjum bíl.  Stelpurnar virtust hafa horfið eins og dögg fyrir sólu, við enduðum qllir samaní einum bíl, einir. Í eftirlitsferð okkar kom í ljós að bílar merktir slippfélaginu höfðu sést á svæðinu, þar var eins og við óttuðumst, málararnir voru mættir!

Þessir frekar renglulegu drengir, í hvítu smekkbuxunum með kríuskítinn í hárinu,  virtust hafa tekið völdin,  við áttum ekki möguleika. Ef svo vildi til að við næðum að króa þær af, vildu þær ekki við okkur líta. Enginn brandari virtist nógu góður, hallærislegheitin voru slík að við vorum eins og skipperinn í Himmelbla í þeirra augum.

Tíminn hjá Hagi var skemmtilegur, þar lærði maður það sem maður þó kann í smíðum en svona eftirá séð, þá hefðum við kannski átt að mála sjálfir.

Athugasemdir

[Sigurður Hreiðar, 5.2.2010 kl. 10:40]

Ekki trúi ég þessu upp á stelpurnar á Síðunni. Þær kunna að hafa tekið sér smátíma í að skoða þessa með kríuskítinn en síðan hafa þær hallað sér aftur að sínum frekar illa tilhöfðu sveitamanna. Amk. flestar.

[Edda (IP-tala skráð) 12.2.2010 kl. 22:52]

Ég man ekki betur en hafa málað á vegum Hags, amk. eina svefnherbergjalengjuna á hótelinu. Hefur líklega verið 1985. Minnir að það hafi verið Hrafnkell eða Hjörtur sem áttu kasettutæki og heitustu spóluna, Purple Rain með Prince. Að sjálfsögðu var hlustað á dýrðina aftur, og aftur, og aftur...

Þrátt fyrir óumdeilanlega snilli þá heyrist Purple Rain ekki oft í dag... en ef svo ótrúlega vill til að það hljómi, þá bregst það ekki að ég finn málningarlykt