Saga höfð eftir Helga Eiríkssyni á Fossi

Við Matthías Stefánsson, bóndi í Miðbæ hér á Fossi, fórum einu sinni á Fossfjöru um sumarmál. Veðrið gat ekki betra verið, glaða sólskin, logn og gott skyggni. Þetta hélst daglangt. Ekkert gerðist sögulegt hjá okkur félögunum þar til við áttum skammt ófarið að Veiðiós sem þá var austast á Hörgslandsfjöru. Vestan við fjöruna, utan við ósinn,  sáum við mann koma á móálóttum hesti. Hann reið austur fjöruna, rétt ofan við sjávarmál. Ég sagði við Mattías: "Þessi hestur er frá Hörgsdal.." "Nei , " kvað Matthías, sem var sérstaklega glöggur á hesta og sauðfé. "Þá er hann frá Keldunúpi." sagði ég "Ekki heldur," andmælti Matthías, og bætti við:" Ég þekki ekki þennan hest og veit ekki hvaðan hann er kominn".             Maðurinn handan við ósinn hélt för sinni rakleitt áfram. Brátt var hann kominn að ósnum og út í hann reið hann hiklaust, rétt innan við úthafsöldurnar. Þá var ferð hans orðin óðs mans æði. Óðum dýpkaði á þeim móálótta, brátt var vatnið á miðjar síður og fyrr en varði hrokasund. Við flýttum okkur  að útfallin. Í sama bili og við komum að því beindi þessi furðulegi reiðmaður hesti sínum beint út til hafs. Þá fyrst gerðum við Matthías okkur grein fyrir því að ekki myndi hann eða hesturinn lúta sömu lögum og við. Upp úr öldukvikinu bar fyrst höfuð hestsins og reiðmanninn sem sat keikur á honum. Við sáum að hann var á efra aldri, alskeggjaður og hárið grátt. Brátt reið mikið ólag inn úr ósnum. Það bar yfir mann og hest. Hvorugur kom aftur í ljós, enda áttum við ekki von á því.

            Þetta er eitt af því fáa sem fyrir mig hefur  borið sem ég á erfitt með að skýra.

Áður birt í bandaríkjunum 2004 

Auðvitað!

Amma mín telur það merki um slaka eiginkonu ef hún veit af körlum í húsverkunum.

Og amma mín er merkilegasta manneskja sem ég  hef kynnst hingað til.

Konur vinna enn flest húsverkin

Heitt vatn í Skaftárhreppi?

Skaftárhreppur er ekki í félagi sveitafélaga á köldum svæðum. ( Var a.m.k. ekki skráður sem slíkur í fréttum í vikunni)

Hver ætli ástæðan sé fyrir því?

Mosfellsk kvos/ skaftfellsk kvos

Misjafnlega er gæðum landsins skipt. Það sem á einum stað er talið dásamlegt, er á öðrum stað talið til afganga.

Í Mosfellssveit er mikið rætt um Kvosina svokölluðu, sem kennd er við Álafoss. Við förum ekki út í þá sálma núna, en foss er þetta nú kallað. Þar keppast menn við að eiga heima og ef menn geta ekki átt heima þar, þá vilja menn vinna þar. Og ef halda skal hátíð í Mosfellssveit, þá kemur Kvosin fyrst í huga manna. Þar gæti verið gott að flatmaga og velta sér með börnunum daglangt.

Í Landbrotinu er einnig svona kvos. Í henni eru 365 steinar, einn fyrir hvern dag.
Var þar framkvæmd aðgerð sem eðlilegt er að gera einu sinni á dag.
þar er ekki dvalið frekar en nauðsynlegt þykir.

Flugvél lendir í bæjarlæknum.

Ég stökk út í gluggann því hvinurinn var mikill. Helvíti mikil bumba kom svífandi og með ótrúlega miklum látum flaug hún fyrir norðan gamla bæinn og snéri við út við Stóra Hvamm. Kom síðan á fullu blasti og stefndi beint í fossinn, fór þar lóðrétt upp fyrir brún, þá á hvolfi til suðurs og þannig í nokkra hringi og alltaf neðar og neðar. Svo kom að því að hún skall til jarðar, beint ofaní lækinn með skelli. Engan sakaði en ég verð að segja alveg eins og er að svona helvítis draumar eru nú ekki beint til hvíldar.

Polaris besta hjólið

Jæja, það var eins og ég hélt, Polaris hefur verið valið lang besta hjólið, hefur unnið með yfirburðum.

Takk fyrir frábæra þáttöku.

Hræddur umhverfisráðherra.

Skelfing var að heyra að umhverfisráherra skyldi senda fyrirhugaða virkjun Dalsbóndans í umhverfismat. Maðurinn er búinn að leggja þvílíka vinnu í allskonar rannsóknir fyrir hinar og þessar nefndirnar að mann algerlega blöskrar. Og umhverfisráðherra tekur sér marga mánuði í að hugsa málið, hvort eða ekki skuli þessi heimarafstöð fara í umhverfismat.

það kom fram í fréttum að hætta væri á verulegum spjöllum á Skaftáreldahrauninu við lagningu vegar meðfram Hverfisfljótinu inn í Hnútu.  Ja, þvílíkt bull. Hún ætti að fara á staðinn og skoða aðstæður, áður en hún lætur svona vitleysu frá sér í sínu nafni.

Ég held að við séum að sigla inn í umhverfi þar sem umhverfðir umhverfissinnar halda ráðamönnum þessarar þjóðar hreðjataki, þannig að þeir þora sig ekki að hreyfa nema þessu fólki þóknist.

Svona vinnubrögð eru ráðherra til skammar.

Foss á Síðu í 1. sæti

Þá er kosningaslagnum lokið, þar sem kosið var um það hvort lífvænlegra þykir í Þorpinu eða á Fossi.  Það er skemmst frá því að segja að miklill meirihluti landsmanna telur Foss á Síðu langtum betri stað en Þorpið.

Ég verð nú reyndar að viðurkenna að niðurstaðan kemur mér nú ekki í opna skjöldu, hafði fyrir löngu síðan tekið eftir þessu.

HP Foss á lágu ljósunum.

Maður á það til að væla yfir litlum og ómerkilegum hlutum. Veltir sér upp úr þeim fram og til baka,  er alveg ómögulegur yfir einhverju sem akkúrat engu máli skiptir.  Verður svo hugsað til þeirra sem eru virkilega að eiga við tilveruna,  jafnvel fársjúkir, jafnvel dauðvona, engin von framundan. Verður hugsað til barnanna sem missa foreldra sína á unga aldri. Ég get ekki ímyndað mér sorgina sem blessuð börnin þurfa að takast á við, enginn getur sett sig í þessi spor. 

Veltum okkur ekki uppúr veraldlegum hlutum, verum ekki að væla yfir því þó eitt til tvö  fjórhjól fari á kaf í Álinn.  Hvernig dettur manni í hug að fara á lágu ljósin yfir því þó maður hafi verið eins og bláókunnugur 17 ára unglingur á bólakafi í bæjarlæknum heima hjá sér. Og hvað með það þó brúin hafi verið 300 metrum ofar. Allir vita hvað einbreiðar brýr geta verið hættulegar.
Og sundsprettur er bara hressandi.

Taktu þig taki, mannfýla.

Hryllingur

Til hvers í ósköpunum er verið að búa til myndir þar sem allt virðist snúast um að myrða hvern annan á sem hrottafengnasta hátt? Á Skjá einum er kvöld eftir kvöld verið að sýna svo ógeðfelldar myndir að mér algerlega ofbýður. Hvað fær menn til að búa þennan viðbjóð til? Hvað fær menn til að kaupa þetta og sýna í sjónvarpinu? Hvað fær síðan menn til að horfa á þetta, svona líka algerlega viðbjóðslegasta óskapnað sem maður hefur séð?

Mér ofbýður þetta helvíti.