Síðasta smölun haustsins

Rollunum var smalað úr heiðinni um daginn. Það er notaleg tilfinning þegar blessaðar ærnar eru komnar í heimahagana, í öruggu skjóli bónda síns sem tekur þær á gjöf um leið og harnar á dalnum, hafi hann ekki gert það fyrr. Þær fá að rölta upp í heiði eftir að lömbin eru tekin frá þeim. Ömurlegur dagur í lífi ánna , þegar lömbin eru tekin frá þeim og sett inn á tún. Á fjallsbrúnirnar raða þær sér, jarma til lambanna sem standa svo í túnunum. Morgunin eftir eru þær svo algerlega búnar að jafna sig.

 

Norðanáttin gerði Það að verkum að ekki var efi í mans huga að þessi síðasta smölun haustsins var tímabær. Lamhúshetta og síðar brækur, ullarsokkar og vettlingar, öllu var tjaldað þennan bísna kalda laugardag. En, mikið óskaplega er þetta eithvað notalegt og nærandi, fjarri argaþrasi og síbylju útvarps og annara manngerðra dægrastyttinga. 

Ekki skemmdi fyrir að krakkarnir hittu fyrir gamla vini sína, Snoppu og Blettu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Karl Tómasson, 31.10.2008 kl. 22:28]

Fallegt.

Heitir hún bletta þessi á næst neðstu myndinni með fæðingarblettinn á snoppunni? Eða er það Snoppa?

Með góðri kveðju úr Mosó frá K. Tomm.

[HP Foss, 1.11.2008 kl. 08:44]

Hér tölum við ekki um fæðingabletti, Ólafur.

[Valdi Kaldi, 1.11.2008 kl. 12:29]

Á ekkert að smala þessa helgina?