Skoðunarferð um Síðuafrétt.

  Ferð var heitið inn til fjalla , með skömmum fyrirvara. Hörður á Fossum var við stjórn. Hann vildi ólmur fara þessa ferð, sagðist verða að sjá, og helst fá, beisli eitt mikið og merkilegt. Hefur það legið á öræfum áratugum saman, án þess að nokkur maður hirti um það. Mun þetta beisli vera hið mesta djásn og menn eins og Hörður á Fossum sjá það sem ekki aðrir sjá. Var lagt af stað fyrir allar aldir úr byggð. 

Hörður á Fossum hefur verið fremstur í flokki  í sinni sveit, í því að koma auga á verðmæti í hlutum ,sem almúginn heldur að sé einskis virði , jafnvel rusl. Má þar nefna skip nokkuð, sem lengi hefur legið á sandfjörum Síðumanna og menn brunað þar fram hjá án þess að virða það viðlits. Hörður á Fossum sá að þetta gat ekki gengið lengur og gekkst í að bjarga fleygi þessu. Fékk til þess tæki og tól, stórvirkar vélar og flutti til byggða. Þar með munu mikil menningarverðmæti vera  hólpin. Reyndar stendur hann í einhverjum deilum við flutningsaðilann sem kyrrsett hefur gripinn.

Nú, fjallferðin hófst á því að brunað var fram hjá Þverárbóndanum á miklu spani, enda ekki gott að verða á hans leið, þó ekki sé reyndar annað hægt, inn allt hraun, til Mikla Fells. Þar var ráðgert að gera stutt stopp. Komust ferðalangar að því, að með í för var úttektarmaður hreppsins á fjallaskálum og var gerð allsherjar úttekt á kofanum. Þetta var Hörður á Fossum. Reyndar var farið í hvern þann skála sem sást og gerð slík úttekt. Tafði þetta heldur ferð okkar. Mikið span var á ferðamönnum þessum og hefði ekki verið gott að vera með konur í þessari ferð , slík var ferðin.

Inn með Blæng var haldið, niður með giljum að sunnan og upp með þeim að norðan, allt eins og menn þekktu þetta sem sína eigin lófa. Blöstu þá herlegheitin við, andlit fararstjórans ljómaði líkt og sólin sjálf, eins og barn á jólum. Kolryðguð járnahrúgan lá þar í drullunni og botnaði hvorki upp, né niður. Hvað vildi allur þessi flokkur að gera hingað? Er skollið á okkur stríð, eða  er búið að sleppa öllum vitleysingum landsins á afréttinn? Hingað hafa menn ekki vanið komur sínar, hvað þá að menn kæmu hér og virtu mig fyrir sér eins og ég væri fegurðardrottning, úr ryðfríu stáli. Nei hjálpi mér allir vírburstar. Einu gestir mínir undanfarna áratugi hafa verið rollur, í þeim eina tilgangi að ná kláðanum úr rassgatinu með allsherjar  nuddi. Þá hefur einn og einn smali stoppað hér, étið nestið sitt og kvatt með því að míga utan í mig.

Hörður á Fossum mældi þennan kostagrip og stikaði fram og aftur. Myndir teknar og við svo búið var haldið heim. Þessu skyldi bjarga og það fljótt.

Athugasemdir

[Valdi Kaldi, 19.6.2008 kl. 22:06]

Þetta var nú fína ferðin.

[Karl Tómasson, 30.6.2008 kl. 18:51]

Godar kvedjur kaeri godi vinur fra Spani.

Kalli Tomm.

[HP Foss, 1.7.2008 kl. 08:38]

Hva, helv er Orri orðinn gamall???

Bloggleiði hérna megin, Halla mín, andleysi og almennt slen, dugleysi og dæmalaus ræfilsskapur.