Fermingardagur Dagnýjar Valdimarsdóttur.

Það er oft gott að vera í sudda. Suddinn gerir manni ekkert illt en færir í sálina frið og ró. Regndroparnir falla einn og einn af þakbrúninni og detta á pallinn. Friðurinn alger. Nágranninn enn sofandi og verður það eflaust lengi enn. Sunnudagssuddinn setur svip sinn á daginn, daginn sem Dagný frænka, uppáhaldsfrænka mín  kemur til með að fermast. Þetta litla skott fermist í dag, öllum að óvörum.  Tíminn líður og börnin eldast, sem betur fer.

Til hamingju með daginn Dagný mín, suddinn er góður.

Athugasemdir

[Kristín Jónsdóttir, 26.3.2007 kl. 22:26]

Já það er víst óumflýjanlegt að börnin eldast og hver svona áfangi minnir mann á það að nýta hverja stund með þeim til hlýtar því áður en varir eru þau orðin fullorðin og flogin á braut, sem er etv. líka bara gott því allt hefur sinn tíma.

[Valdi Kaldi, 26.3.2007 kl. 22:58]

Í gær fannst mér eins og ég væri orðinn fullorðinn.  Held samt að það sé að lagast.