Snjór og skemmtan á Klaustri

Það var sól og blíða,  snjór yfir öllu. Steingrímur var að moka Kaupfélagsplanið en það hafði verið hálf ófært alla vikuna. Hilmar gekk hjá, stoppaði og horfði stoltur á félaga sinn. Hvað þeir hugsuðu hvor um annan verður varla sett á prent. Gæti samt hafa veið svona:"Dæmalaust er er þetta nú mikill garmur hjá kall anganum" hefur Hilmar liklega hugsað. " Ætlar karl fáráðurinn nú að láta bakka yfir sig?" hefur hinn hugsað á móti, með síkarettuna í kjaftinum.

Vestur á Hlaði var allt annað í gangi. Hvergi var nokkurn skafl að finna sem ekki var búið að jafna um. Jeppagarmar ýmist fastir eða bilaðir hreint um allt. einn og einn Volvo líka. Meira að segja skurðirnir voru út strikaðir. Vestast í skurðinum vestan við sláturhúsið mátti sjá reyk stiga upp. Í fyrstu var líklegt að halda að Lárus væri að brenna baggaböndum en þegar nær dró mátti sjá í kollinn á bláum Willys með Volvo vél og í trékofa með Range Rover vél. Var þar að finna þá frændur Kára og Andra. Annar bíllinn fastur og hinn úrbræddur.  Önnur eins sólskinsbros var þó ekki annarstaðar að sjá. Kátínan og hamingjan var slík að ég er þess handviss að ekki í nokkrum öðrum skurði hafi verði slík hamingja , ekki af nokkru tagi.  Samt átti Kári örugglega eftir að þrífa sögina frá því á föstudaginn eða að bæta á kælipressurnar ,eða ná í ryksuguna fyrir ömmu sína.
Eftir svona daga var farið inn til Kára og drukkið te og spáð í nýjustu amerísku jeppablöðin. Talað fram og til baka um kosti og galla hlutanna, allt var á hreinu. Af umræðunum að dæma mátti víst telja að farskjótarir fyrir utan væru af allt öðrum toga en raunin var. Dana 44 og kaldir knastásar voru ekki að finna í flatheddaranum eða Land Rovernum. Samt var eitthvað svo gaman að kljást við allt þetta vonlausa dót. Þótt vonlítið væri að komast af hlaðinu á fleirum en  2 bílum var það samt skemmtilegt. Viðgerðin fróðleg eða veltan snyrtileg.
Það var hann Kári sem gerði þetta svona gott, alltaf í sama góða skapinu, alltaf til í að leggja okkur vonleysingjunum lið, hjálpa okkur með varahluti, gera við draslið með okkur eða jafnvel fyrir okkur.
(Hér er rétt að árétta að maðurinn er ekki dauður og þetta því ekki minningargrein um hann látin.)
Kára  þyrfti að þakka á einhvern hátt fyrir ótrúlega þolinmæði og fyrir allt sem hann kenndi okkur pjökkunum, fyrir allar sögurnar.
Eftir tedrykkju fram á nótt var það undir hælinn lagt hvort maður nennti að taka keðjurnar undan Land Rovernum. Hann fór hvort eð er ekki hratt yfir.

Mikið gat þetta verið skemmtileg og mikið er nú gaman að geta yljað sér við þessar minningar.

Kveðja
Helgi Páls

Athugasemdir

[Ágústa í sveitinni (IP-tala skráð) 2.3.2007 kl. 17:19]

ja það er ekki slæmt að  vera búinn að vígja þig sem Tungumann!  Hef ekki allveg verið rétt tengd þegar ég skrifaði síðast   En fyrst ég gerði það á annað borð að þá var bara gaman að fá viðbrögðin við því.  Gaman að lesa svona jeppa/bílasögur.  Minnir mann á góða tíma.  Þetta er bara gaman.  kær kveðja að norðan.

[Valdi Kaldi, 3.3.2007 kl. 01:51]

Alveg stórmerkilegt hvað hann Kári gat verið þolinmóður við okkur strákana.