Grágæsarhóllinn

Wednesday, May 24, 2006

Ég var nýbúinn að breiða, lagstur utaní Hólinn.Hundurinn leikur sér að fiðrildi utan við hlið.
Ekki er skýhnoðri á himni, stafalogn og glitrar á hamrana sem eru votir eftir morgundöggina. Land Roverinn kemur í rólegheitum niður sléttur, börnin stökkva út , hlaupa til pabba síns og stökkva í fangið á honum. Konan kemur kjagandi á eftir þeim með langþráð kaffi, kökur og brauð með reyktum silungi úr seinasta ádrætti ,úr Hólmunum. Hrossagaukurinn tekur dýfur sem aldrei fyrr og reikar hugurinn ósjálfrátt til bernskunnar, þegar maður var sjálfur barn og lék sér í læknum meðan pabbi breiddi heyið á Hólnum og fyrir neðan hann. Margt var að finna við lækinn, sprek, kúlur og gamalt dót sem fokið hafði í lækinn uppi á Fossi um veturinn.
Já, þá var gaman. Vakinn á morgnana með ljúfum kveðjum, hafragrauturinn beið á borðinu og súr blóðmör. Horfi út um gluggann þar sem Landbrotið skartar sínu fegursta í morgunsólinni. Út, reka kýrnar út á Kálgarðsholtið og rölta síðan út á tún, í heyskapinn. Já svona voru nú uppvaxtarárin á Fossi ágæt..